بررسی تاثیر چیدمان اتصالات انگشتی بر مدول الاستیسیته و مدول گسیختگی تیرهای لایه ای

در این پژوهش تاثیر نوع چیدمان اتصالات انگشتی (فاقد اتصال، اتصال در لایه سطحی، اتصال در تمام سطوح) و تعداد لایه (سه لایه و پنج لایه) بر مدول الاستیسیته و مدول گسیختگی تیرهای لایه ای ساخته شده از چوب صنوبر Populous nigra با ابعاد لایه های 5/7×5/12×130 سانتی متر مورد بررسی قرار گرفت. با ترکیب عوامل فوق 6 تیمار به وجود آمد که با توجه به 4 تکرار در جمع، 24 تیر لایه ای ساخته و مقاومت خمشی آن به وسیله ماشین آزمون مکانیکی اندازه گیری شد. با افزایش تعداد لایه ها در تیرهای لایه ای مدول الاستیسیته و مدول گسیختگی افزایش یافت. بیشترین مدول الاستیسیته و مدول گسیختگی مربوط به تیرهای لایه ای با تعداد 5 لایه و دارای اتصال در لایه سطحی و کمترین میزان موارد فوق در تیرهای 3 لایه با داشتن اتصال در تمامی سطوح می باشد. طبق این بررسی تاثیر چیدمان اتصالات انگشتی بر مدول الاستیسیته و مدول  گسیختگی مورد بررسی معنی دار نبوده، اما تاثیر تعداد لایه ها بر مدول الاستیسیته و مدول گسیختگی تیرهای لایه ای معنی دار بوده است.