بررسی تناسب حفاظت مهندسی و توسعه سازه ای در برنامه مدیریت نوار ساحلی شهرستان بوشهر به روش تحلیل فضائی توصیفی

مدیریت نوار ساحلی شهرستان بوشهر با هدف حفاظت از فضای کالبدی و استقرار کاربری مطلوب اجرا شده است. برای دستیابی به این هدف با استناد بر 47 ویژگی محیطی، زیرساختی و انسانی منطبق بر واحدهای مدیریتی (سلول-زیر سلول رسوبی و پاره ساحل) با رویکرد دریامحور انجام شده است. دستاورد این پژوهش، سنجش و تعیین تناسب توسعه سازه ای و زیرساخت هایی همچون بنادر و اسکله های پهلوگیری، زیرساخت های ساحلی - دریایی گردشگری متمرکز و سازه های حفاظت ساحلی همچون انواع دایک ها و دیوار ساحلی در سه تناسب (مناسب، نسبتا مناسب و نامناسب) به تفکیک 9 پاره ساحل با توجه به ملاحظات زیست محیطی و پدافند غیرعامل بوده است. پژوهش حاضر نتیجه گرفت که هرگونه استقرار سازه ساحلی در نوار ساحلی خلیج عباسک و خور پیازی نا مناسب است. در مقابل، نوارساحلی شبه جزیره بوشهر برای استقرار زیرساخت گردشگری و سازه های پهلوگیری، بنادر و انواع اسکله های بازرگانی و شیلاتی و سازه های حفاظت سواحل دارای تناسب شناخته شد.