مقایسه تاثیر دهانشویه زنجبیل و نیستاتین بر رشد کاندیدا آلبیکنس در شرایط آزمایشگاهی

کاندیدیازیس یکی از شایع ترین بیماری ها در حفره دهان است. با توجه به عوارض دهانشویه های شیمیایی، استفاده از گیاهان دارویی ضد قارچ افزایش چشمگیری داشته است. لذا این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر دهانشویه زنجبیل (Vi-one) بر رشد کاندیدا آلبیکنس در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.

در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 32 محیط کشت جامد مخصوص تهیه شد. 15 محیط کشت جامد مخصوص حاوی دیسک ها و چاهک های آغشته به دهانشویه زنجبیل (Vi-one) و 15 محیط کشت جامد خاص با دیسک ها و چاهک های عصاره نیستاتین تهیه شد. علاوه بر این، 2 کشت استریل خالی با دیسک ها و چاه های بدون دهانشویه یا عصاره تهیه شد. این صفحات در شرایط میکروآیروفیلیک با حضور دی اکسید کربن قرار داده شد و به مدت 48 ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد در انکوباتور قرار گرفتند. پس از 48 ساعت منطقه مهار با استفاده از روش های استاندارد اندازه گیری شد.

 روش انتشار چاهک آگار نشان داد که منطقه مهار کننده دهانشویه زنجبیل 0/33±23/6 میلی متر و برای نیستاتین 2/1±28/2 میلی متر می باشد. روش انتشار دیسک آگار نشان داد که منطقه مهار دهانشویه زنجبیل برابر با 1±18/3 میلی متر و برای نیستاتین معادل 0/1±28/3 میلی متر می باشد (0/0001>p).

بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد که استفاده از دهانشویه زنجبیل (Vi-one) در مقایسه با عصاره نیستاتین می تواند بر رشد کاندیدا آلبیکنس در شرایط آزمایشگاهی موثر باشد.