مطالعه سیستماتیک پدیده مانع همجوشی برپایه رهیافت پتانسیل مجاورت: شواهدی از اثرات وابسته به انرژی ضریب انرژی سطحی ‏

در تحقیق حاضر بر پایه تیوری پتانسیل مجاورت به مطالعه سیستماتیک نقش اثرات انرژی سطحی و همچنین وابستگی دمایی در تحلیل پدیده مانع همجوشی در واکنش‌های یون-سنگین پرداخته‌ایم. برای این منظور، محاسبات پتانسیل برهم‌کنشی را با استفاده از نسخه اصلی پتانسیل مجاورت 1977 (77 Prox.) انجام داده‌ ایم و در بخش محاسبات سطح مقطع همجوشی نیز از رویکرد جفت‌ شدگی کانال‌ ها بهره گرفته‌ ایم. سیستم‌ های همجوشی مورد بررسی در این تحقیق شامل واکنش‌های یون - سنگین 11B+197Au، 12C+198Pt، 16O+208Pb، 28Si+64Ni، 28Si+94Mo، 32S+89Y، 58Ni+58Ni، 34S +89Y، 12C+204Pb و 36S+64Ni هستند که همگی در شرط Q<0 صدق می‌کنند و حاصل‌ضرب اعداد اتمی هسته‌های شرکت‌کننده در آنها در محدوده 784 ≥ Z1Z2 ≥ 392 قرار دارند. محاسبات اولیه نشان می‌دهند که مدل 77 Prox. مقادیر تیوری سطح مقطع همجوشی را به ویژه در نواحی انرژی پایین‌تر از سد همجوشی، کمتر از داده‌های تجربی متناظر پیش‌بینی می‌کند. این در حالی است که اعمال اثرات فیزیکی یاد شده، موجب افزایش این مقادیر و در عین حال بهبود توافق آنها با داده‌های آزمایشگاهی سطح مقطع در واکنش‌های انتخابی می‌شود. علاوه بر این، با در نظر گرفتن اثرات وابستگی به انرژی برای ثابت انرژی سطحی 0γ صورتمندی مجاورت در محدوده انرژی‌های خیلی کم توانسته‌ایم رفتار داده‌های تجربی سطح مقطع‌های همجوشی، ضریب اخترفیزیکی S(E) و همچنین مشتق لگاریتمی L(E) را در این نواحی به خوبی بازتولید کنیم.