سخن نخست درباره کپی رایت نقشه های اقلیمی

طبقه بندی دمارتن[1] روشی پرکاربرد و شناخته شده در اقلیم شناسی است که کارایی سریع و مناسبی برای پهنه بندی مناطق از نظر ارزیابی درجه خشکی دارد. نگارنده در دهه 1370 به منظور افزایش کارایی این روش، پارامتر دمایی طبقه بندی مذکور را با افزودن یک پارامتر ثانوی توسعه داد. این گسترش در گزارش متدلوژی طرح جامع آب کشور ابتدا به نام "دمارتن اصلاح شده" مستند شد و نهایتا طبقه بندی "دمارتن گسترش داده شده" نامگذاری گردید و داده پردازی های لازم با مشارکت همکاران دانشگاه تهران که نامشان درمستندات نقشه درج شده به انجام رسید و نخستین نقشه تقسیمات اقلیمی ایران با روش پیشنهادی تدوین و منتشر شد. در یادداشت حاضر ضمن ابراز خرسندی از باز نشر اخیر این نقشه از طرف یک موسسه تحقیقاتی، از اینکه این انتشار بدون ذکر ماخذ و با حذف نام مولفین و مشخصات شناسه ای مستند ات آن انجام گرفته اظهار تاسف شده است. تاریخ آن نیز به نادرستی زمستان 1399 ذکر شده و کاری جدید را القاء می نماید که مایوس کننده و غیر علمی است. یادداشت ضمن یادآوری قوانین موجود در زمینه کپی رایت بر لزوم پاسداری و حفظ احترام این قوانین به ویژه در محیط های علمی تاکید می نماید. این باز نشر در عین حال انگیزه تهیه یک یادداشت درباره همین طبقه بندی و یافته های مربوط به آن در باره ایران گردید. همچنین در ادامه کار نقشه تقسیمات اقلیمی جهان بر اساس داده های سی.آر.یو[2] تدوین و بر آن افزوده شدکه در همین شماره ارایه شده است، با این امید که توجه پژوهشگران حوزه اقلیم برای نقد و تکمیل کاستی های روش را در پی داشته باشد.