اثرات هم افزایی تمرین هوازی و کپسایسین بر بیان ژن FNDC5 و مقادیر پروتئینی آیریزین بافت چربی احشایی در موش های تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب
تبدیل بافت چربی سفید (WAT) به بافت چربی قهوه ای (BAT) یکی از روش های بالقوه درمان چاقی می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و کپسایسین بر بیان FNDC5 و مقادیر پروتیینی آیریزین بافت چربی احشایی در موش های تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب (HFD) می باشد.
40 سر موش صحرایی نر ویستار به مدت 8 هفته با رژیم غذایی نرمال (8=n، ND) و HFD (32=n) تغذیه شدند. بعد از هشت هفته همه موش ها به 5 گروه: ND، HFD، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب-کپسایسین (HFDCap) و رژیم غذایی پرچرب-تمرین- کپسایسین (HFDTCap) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت هشت هفته برنامه تمرین هوازی فزاینده (25-15 متر در دقیقه، 60-30 دقیقه در روز، پنج روز در هفته) را روی تردمیل انجام دادند. کپسایسین (mg/kg/day 4) یک بار در روز به صورت خوراکی با گاواژ خورانده شد.
نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده کاهش بیان FNDC5 (001/0=p) و آیریزین (000/0=p) در گروه HFD نسبت به گروه ND بود. همچنین میزان بیان FNDC5 و آیریزین در گروه های HFDT (به ترتیب 006/0p=، 020/0p=)، HFDCap (به ترتیب 005/0p=، 021/0p=) و HFDTCap (به ترتیب 000/0p=، 000/0p=) نسبت به HFD افزایش معنی داری داشت. میزان بیان FNDC5 و آیریزین در HFDTCap نسبت به گروه های HFDT (به ترتیب 037/0p=، 035/0p=) و HFDCap (به ترتیب 044/0p=، 033/0p=) نیز افزایش معنی داری داشت.
تمرین هوازی همراه با مصرف کپسایسین با افزایش FNDC5 و آیریزین در بافت چربی احشایی، اثر مضاعفی بر عوامل موثر بر قهوه ای کردن بافت چربی داشت.
فعالیت ورزشی ، کپسایسین ، FNDC5 ، آیریزین ، چاقی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.