تبیین رویکرد معلمان به تدریس بر اساس هیجانات پیشرفت معلمان و خلاقیت هیجانی آنان با میانجی گری خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی معلم

هدف از پژوهش حاضر، تبیین رویکرد معلمان به تدریس بر اساس هیجانات پیشرفت معلمان و خلاقیت هیجانی آنان با میانجی گری خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی معلم است. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که در آن با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری روابط بین متغیرهای پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان شامل 501 معلم (298 مرد و 203 زن) با دامنه سنی 24 تا 56 سال از بین جامعه آماری معلمان آموزش وپرورش شهرستان های پارسیان، عسلویه، بخش های شیبکوه، کوشکنار و چاه مبارک در استان های هرمزگان و بوشهر به روش تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های هیجانات پیشرفت معلم، خلاقیت هیجانی، خوش بینی تحصیلی معلم، خودکارآمدی معلم و رویکرد معلم به تدریس پاسخ دادند. یافته های پژوهش نشان دادند که مدل نظری پژوهش با داده های تجربی برازش مطلوبی دارد. مولفه های لذت و آمادگی بر هر دو رویکرد تدریس معلم محور و دانش آموز محور تاثیر مستقیم، مثبت و معنی دار داشتند. مولفه اصالت/ اثربخشی بر رویکرد تدریس دانش آموز محور تاثیر مستقیم، مثبت و معنی دار و مولفه اضطراب بر رویکرد تدریس دانش آموز محور تاثیر مستقیم، منفی و معنی دار داشتند. مولفه های لذت، افتخار، آمادگی و اصالت/ اثربخشی با میانجی گری متغیرهای خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی معلم بر رویکردهای تدریس معلم محور و دانش آموزمحور تاثیر مثبت و معنی داری داشتند. مولفه اضطراب با میانجی گری خوش بینی تحصیلی بر رویکردهای  تدریس معلم محور و دانش آموز محور تاثیر مثبت و معنی داری داشت. مولفه نوآوری با میانجی گری خوش بینی تحصیلی بر هر دو رویکرد تدریس معلم محور و دانش آموز محور تاثیر منفی و معنی داری داشت. بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که مولفه های هیجانات پیشرفت معلم،  خلاقیت هیجانی، خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی معلم در به کارگیری رویکردهای تدریس معلم محور و دانش آموز محور نقش تعیین کننده ای دارند.