جداسازی گازی با استفاده از غشاهای ماتریس آمیخته حاوی نانوذرات سیلیکا عامل دار شده

هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر عامل دار کردن نانوذرات سیلیکا بر خواص ساختاری و عملکرد جداسازی گازی غشاهای ماتریس آمیخته بر پایه پلی (اتر-بلوک-آمید) حاوی نانوذرات سیلیکا می باشد. بدین منظور ابتدا نانوذرات سیلیکا با گروه های عاملی کربوکسیلی اصلاح شده و از آنها برای ساخت غشاهای ماتریس آمیخته استفاده شد. غشاهای حاصل با استفاده از آزمون هایXRD ، DSC،FTIR ، SEM و آزمون تراوش گازی بررسی و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اصلاح شیمیایی نانوذرات سیلیکا و ترکیب گروه های کربوکسیلی بر روی سطح آن یک تعامل قوی با ماتریس پلیمر داشته و باعث بهبود توزیع پرکننده در ماتریس غشاء می شود. مشاهده شد که بارگذاری 4 درصد وزنی نانوذره سیلیکا عامل دار شده با گروه های کربوکسیلی در ماتریس پلیمری باعث افزایش تراوایی در فشارهای مختلف می شود. غشای دارای 4 درصد نانوذرات سیلیکا اصلاح شده دارای تراوایی CO2، O2 و N2 بترتیب برابر 1/43، 8/2 و 42/0 برر و گزینش پذیری O2/N2 (71/6) و CO2/N2 (3/103) در فشار 3 بار بود.