تحلیل طیف در داستان: پسماند های تاریخ در رمان های وی و اعلام قطعه 49 اثر تامس پینچن

تحلیل طیف در مورد بررسی آثار فرهنگی به جا مانده از گذشته، بسامد و پسماند از وقایع تاریخی است که به وسیله ی آن آفرینش ذهنیت های جدید صورت می گیرد. تحلیل طیف همانند تحلیل گفتمان میشل فوکو باعث تجسم و عینیت بخشی وقایع گذشته می گردد که با تحلیل ذهنیت های فردی و اجتماعی حاصل می شود. ژان فرانسوا لیوتار نیز با مطرح نمودن شرایط پسانوگرا بر این موضوع فرهنگی صحه می گذارد. بسامد، دامنه ، تلفیق ، اعوجاج ، و اختلال ، از موارد مهم در تحلیل طیف هستند. رمان های وی (1963) و اعلام قطعه 49 (1966) اثر تامس پینچن منتشرکننده ی طیف های وسیع تاریخی هستند که تحلیل وسیعی از تاریخ را در بر دارند. هوفله و کوپنفلز 14 بیان می دارند که پسماند تاریخی در رمان به مثابه محرکی برای تولید سطوح جدیدی از فرهنگ داستانی است. ژان بپتیست ژوزف فوریه (1830-1768) فیزیکدان فرانسوی دریافت که امواج با دوره تناوب را می توان با معادلات ریاضی تفکیک نمود به طوری که هر موج تناوبی مجموعه ای بی نهایت از ترکیب امواج با دامنه، بسامد و تقدم و تاخر است. تامس راگلز پینچن (-1937) نویسنده ای آمریکایی و خبرنگار گریز است. بنا بر نظر منتقدینی نظیر کوچ فقط در رمانهای پینچن شخصیت های روانی منطبق بر اصول ریاضی می توان یافت که نسبت موج عاری از اختلال به موج مختل شده را بررسی نمود. این پژوهش به بررسی نسبت خلوص موج ذهنیتی حاکم بر دو رمان برگزیده ی پینچن می پردازد.