کاربرد برگی نانو ذرات کلات روی، بر ویژگی های کمی و کیفی توت فرنگی رقم ’سابرینا‘ در شرایط محلول دهی متفاوت

کمبود آب یکی از منابع مهم تنش های غیرزنده است، به طوری که باعث کاهش رشد، نمو و عملکرد در طول مراحل رویشی و زایشی می گردد. پژوهش ها نشان داده است که استفاده از نانو کودها می تواند ضمن کاهش میزان مصرف کود به دلیل جذب بالاتر آن به علت سطح ویژه زیاد، در جهت بدست آوردن عملکرد بالا مفید واقع شوند. در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر نانو ذرات کلات روی بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی توت فرنگی رقم ’سابرینا‘ در شرایط کم محلول دهی (مقادیر متفاوت محلول غذایی: 90، 110 و 130 میلی لیتر)، بوته های توت فرنگی با نانو ذرات کلات روی (صفر، 1 و 5/1 گرم در لیتر) محلول پاشی شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. در پایان دوره آزمایش صفاتی از قبیل کلروفیل a وb  برگ، pH، اسیدیته کل3، مواد جامد محلول4، کاروتنویید کل، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، وزن، طول و عرض میوه و عملکرد بوته مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بر همکنش تیمارهای کم محلول دهی و تیمار استفاده از نانو ذرات کلات روی بر وزن میوه، وزن خشک اندام هوایی و عملکرد معنی دار بود، به طوری که بیشترین میزان، در تیمار 130 میلی لیتر محلول غذایی و در غلظت 5/1 گرم در لیتر نانو ذرات کلات روی مشاهده گردید. همچنین، در صفات طول و عرض میوه، pH، اسیدیته کل، مواد جامد محلول، کلروفیل a و b و کاروتنویید کل اثرات اصلی تیمار محلول دهی و تیمار نانو ذرات کلات روی در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بودند. به طوری که در تیمار نانو ذرات کلات روی، بیشترین میزان این صفات در غلظت 5/1 گرم در لیتر نانو ذرات و در تیمار کم محلول دهی نیز بیشترین میزان، در تیمار شاهد (محلول دهی کامل) مشاهده شد. به طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش، نشان داد که غلظت 5/1 گرم بر لیتر نانو ذرات کلات روی، بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد توت فرنگی رقم ’سابرینا‘ تحت شرایط کم محلول دهی داشت.