پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس افکار خودآیند منفی و نگرش های ناکارآمد در بیماران مبتلا به سرطان پستان

مقدمه و هدف:

 سرطان پستان علاوه بر آسیب های فیزیولوژیکی مزمن، می تواند آسیب های روان شناختی و هیجانی نیز در پی داشته باشد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس افکار خودآیند منفی و نگرش های ناکارآمد در بیماران مبتلا به سرطان پستان صورت پذیرفت.

روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به سرطان سینه تحت درمان در مراکز درمانی و بیمارستان های تخصصی تشخیص و درمان سرطان شهر تهران در سه ماهه دوم سال 1399 به تعداد حدود 1350 نفر بود. نمونه آماری شامل 300 زن بود که با استفاده از روش دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه افکار خودآیند منفی (کندال و هولون، 1980)؛ پرسشنامه نگرش های ناکارآمد (وایزمن و بک، 1978) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (ریف، 1989) بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه صورت گرفت.

نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین بهزیستی روان شناختی، افکار خودآیند منفی و نگرش های ناکارآمد در بیماران مبتلا به سرطان پستان وجود دارد (001/0>p). علاوه بر این افکار خودآیند منفی و نگرش های ناکارآمد توانستند به شکل معناداری بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به سرطان پستان را پیش بینی نمایند.

با توجه به نقش معنادار افکار خودآیند منفی و نگرش های ناکارآمد در پیش بینی بهزیستی روان شناختی، لازم است جهت بهبود بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به سرطان پستان، به افکار خودآیند منفی و نگرش های ناکارآمد آنان توجه کافی صورت پذیرد.