رابطه ورزش و سلامت اجتماعی با پیشگیری اجتماعی از جرم در زندانیان استان گلستان

امروزه، در پیشگیری از جرم راهکارهای غیرکیفری و پیشگیری وضعی از اهمیت خاصی برخوردار است و ورزش می‌تواند به عنوان راهکاری برای پیشگیری از جرم قلمداد شود. هدف از این پژوهش، رابطه بین ورزش و سلامت اجتماعی با پیشگیری اجتماعی از جرم در زندانیان استان گلستان است.

این پژوهش از نوع کاربردی است که با روش توصیفی پیمایشی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را 500 نفر از زندانیان 20 تا 35 ساله استان گلستان تشکیل داده‌اند که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 217 نفر با روش تصادفی ساده تعیین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوای پرسشنامه توسط کارشناسان و متخصصان تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ (83/0) محاسبه گردید.

یافته‌های تحقیق نشان داد وضعیت جسمی- روانی و سلامت اجتماعی زندانیان ورزشکار همگانی بسیار بهتر از زندانیان ورزشکار ورزش‌های قهرمانی-حرفه‌ای است. نتیجه دیگر تحقیق نشان داد هرچه میزان سلامت جسمی- روانی  و سلامت اجتماعی زندانیان ورزشکار بهتر باشد، پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم نیز بیشتر صورت خواهد گرفت. همچنین، زندانیان ورزشکار همگانی شرایط بهتری نسبت به ورزشکاران ورزش‌های قهرمانی- حرفه‌ای در پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم دارند. بین دسترسی آسان به اماکن ورزشی نیز با پیشگیری اجتماعی از جرم رابطه وجود دارد و هرچه میزان دسترسی به اماکن ورزشی بیشتر باشد، پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم نیز بیشتر خواهد بود. در نتیجه، ورزش نقش موثری در برانگیختگی و درمان بیماریهای جسمی و روحی و کسب سلامت اجتماعی افراد دارد. لذا، یکی از بهترین روش‌ها برای اینکه فرد ناسازگار در جهت سازندگی هدایت شود، وارد کردن فرد در فعالیت‌های حرکتی و ورزشی است.