واکاوی مولفه های آموزش فراگیر برای دانش آموزان با نیازهای ویژه در آموزش و پرورش ایران

هدف پژوهش حاضر شناسایی ابعاد و مولفه های آموزش فراگیر برای دانش آموزان با نیازهای ویژه درآموزش و پرورش ایران است. روش پژوهش کیفی، از نوع توصیفی و تحلیل مضمون با رویکرد استقرایی اکتشافی بود. در این پژوهش تا اشباع داده ها از 10 نفراز متخصصان و استادان مدیریت آموزشی و روانشناسی کودکان استثنایی که در زمینه آموزش فراگیر و سیاستگذاری های آموزشی و فرهنگی برای کودکان استثنایی کار پژوهشی انجام داده بودند، انتخاب و مصاحبه نیمه ساختارمند با آن ها انجام شد. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها با کدگذاری باز، محوری و انتخابی با استفاده از نرم افزارهای MAXQDA 2018، انجام گرفت. نتایج به دست آمده در مجموع 7 کد انتخابی، 16 کد محوری و 40 کد باز برای آموزش فراگیر در آموزش و پرورش شناسایی گردید. ابعاد به دست آمده شامل توسعه سرمایه های فرهنگی؛ توسعه منابع انسانی؛ ارتباط بین خانواده و مدرسه؛ آماد ه سازی زیرساخت های آموزشی؛ پاسخگویی به نیازهای آموزشی؛ نظارت و پیگیری مستمر؛ تعامل مستمر با آموزش و پرورش عادی است که در بین ابعاد به دست آمده توانمندسازی و ارتقای علمی معلمان آموزش و پرورش عادی و استثنایی از طریق برنامه ریزی های آموزشی در درجه اولویت بیشتری قرار دارد؛ بنابراین شایسته است با استفاده از نتایج این پژوهش و کاربست آن در برنامه ریزی ستادی و استانی، تعارضات موجود را شناسایی و در راستای ایجاد فرصت های برابر آموزشی وپرورشی برای تمامی کودکان و دانش آموزان با نیازهای ویژه اقدام شود تا بتوانند، تمام افراد از فرهنگها و سطوح اجتماعی مختلف، با طیف گسترده ای ازتوانایی ها و ناتوانی ها را در برگیرد.