ویژگی ها و ساختار پایان نامه های مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در دهه 78-1367

پایان نامه ها، یکی از منابع مهم و با ارزش اطلاعات می باشند که بویژه برای استفاده در کتابخانه های دانشگاهی از اهمیت خاصی برخوردارند. پایان نامه در واقع تصویری است از قالب مورد پذیرش دانشگاه در ارایه نتایج یک پژوهش. بررسی موضوعات پایان نامه در یک مقطع زمانی بیانگر خط سیر پژوهش دانشگاهی در همان مقطع می باشد. بنابراین، مطالعه ای با هدف تعیین ویژگی ها و ساختار پایان نامه های مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.
در پژوهش حاضر، کلیه پایان نامه های مقاطع تحصیلات تکمیلی در دهه 78-1368 دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از لحاظ ساختار پایان نامه (در بر داشتن مقدمه، روش ها، نتایج و بحث) و نوع پژوهش (بنیادی، کاربردی- بنیادی و کاربردی)، تجربی، نیمه تجربی و مشاهده ای مورد بررسی قرار گرفت و چک لیست مربوط به آن تکمیل شد.
از پایان نامه های مورد بررسی، 9/83 درصد مربوط به دکترای عمومی، 9/8 درصد مقطع دکترا Ph.D.، 3.6 درصد کارشناسی ارشد و 9/0 درصد مربوط به دکترای تخصصی بود. نتایج این مطالعه نشان داد که 96.6 درصد کل پایان نامه های مقاطع تحصیلات تکمیلی، کاربردی و 4/3 درصد بنیادی- کاربردی بوده اند که نسبت آن در دانشکده های مختلف متفاوت بوده است. همچنین 7/47 درصد پایان نامه ها توصیفی، 22 درصد توصیفی- تحلیلی، 6/0 درصد تحلیلی، 6/3 درصد نیمه تجربی و 26 درصد تجربی بودند. از لحاظ ساختار پایان نامه، تفاوت های قابل ملاحظه ای بین دانشکده های مختلف وجود داشت.
بحث: نتایج این مطالعه ضرورت سوق دادن هر چه بیشتر موضوعات پایان نامه ها به سمت موضوعات بنیادی و تحلیلی را نشان می دهد. همچنین این نتایج می تواند به عنوان راهنمایی برای استراتژی تدوین موضوعات پایان نامه ها مورد استفاده قرار گیرد. تفاوت های مشاهده شده در ساختار پایان نامه در دانشکده های مختلف، ضرورت تدوین الگویی جامع را برای تدوین و نگارش پایان نامه در کل دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که از آن تبعیت شود، مطرح می سازد.