تغییرات کربن، نیتروژن خاک و پایداری خاکدانه تحت تاثیر کاربری های مختلف زمین

این پژوهش با هدف بررسی تغییرات محتوی کربن آلی، نیتروژن کل خاک و شاخص پایداری خاکدانه با افزایش عمق در کاربری های مختلف اراضی در منطقه الندان ساری انجام شد. به همین منظور نمونه های خاک به صورت منظم تصادفی (تعداد شش نقطه در هر کاربری) و از اعماق صفر تا 10، 20-10، 30-20، 40-30 و50-40 سانتی متری با استفاده از استوانه فلزی و مته خاک شناسی برداشت شد. بافت، واکنش خاک، درصد آهک، کربن آلی، نیتروژن کل و میانگین هندسی قطر خاکدانه (به عنوان شاخص پایداری خاکدانه) در آزمایشگاه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مشخصه های کربن و نیتروژن خاک به طور معنی داری (05/0<p) تحت تاثیر عامل های عمق خاک و کاربری اراضی قرار گرفته اند. این درحالی ست که مشخصه میانگین هندسی قطر خاکدانه تنها تحت تاثیر عمق خاک بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که با افزایش عمق خاک، مقدار کربن، نیتروژن و شاخص پایداری خاکدانه به طور معنی داری کاهش یافت. در لایه های سطحی خاک، بیشترین مقدار کربن (6/4 درصد) و ازت (31/0 درصد) در توده دست کاشت ون و کمترین مقدار این مشخصه ها (5/2 درصد برای کربن و 15/0 درصد برای نیتروژن) در توده کاج سیاه مشاهده شد. همچنین با افزایش میانگین هندسی قطر خاکدانه، کربن آلی (05/0<p) افزایش یافت.