برآورد نیاز آبی زیست محیطی و تراز اکولوژیک تالاب پریشان با هدف انتقال آب از سد نرگسی و احیای تالاب

این تحقیق با هدف محاسبه نیاز آبی زیست محیطی و تراز اکولوژیک تالاب پریشان جهت انتقال آب از سد نرگسی انجام گردید. بر اساس اطلاعات هیدرولوژیک، ارتباطی بین حجم آب تالاب، میزان بارش و ورودی رواناب ها وجود ندارد؛ بنابراین، عامل اصلی خشک شدن تالاب، مصرف بی رویه آب در کشاورزی است. برای تعیین حقابه هیدرولوژیک، از فرمول بیلان آبی دریاچه استفاده شد. براین اساس، نیاز آبی زیست محیطی در صورت اجرای طرح نکاشت، 05/15 و در صورت محدودکردن 50 درصدی فعالیت چاه های کشاورزی، 95/35 میلیون مترمکعب در سال می باشد. در صورت اجرای سناریوی اول، بدون خشکسالی و انتقال آب، بعد از 5/3 سال آب زیرزمینی به تراز صفر رسیده و سپس فرآیند احیاء آغاز می شود اما با اجرای سناریوی دوم، این زمان 5 سال بوده و در صورت انتقال آب از سد، تسریع خواهد شد. گونه های پرچم، شامل پلیکان پاخاکستری، ماهی پریشانی و گیاه نی هستند. سال 1386 آخرین سال رطوبت کل تالاب بود. در این سال، مقدار تغییرات گونه های شاخص  (MSI) پلیکان پاخاکستری، 80 و مطلوب بوده است. آمار صید ماهی پریشانی در این سال، 64 تن و مطلوب بوده است مساحت نی زارها در همین سال مساحت 220 هکتار به دست آمد؛ بنابراین تراز اکولوژیک حداقل، بر اساس حجم تالاب در سال 1386، 3/39 میلیون مترمکعب است اما تراز تعادل اکولوژیک بر اساس متوسط حجم در سال های پرآبی، 6/51 میلیون مترمکعب می باشد؛ بنابراین استفاده از شاخص های هیدرولوژیک و اکولوژیک می تواند حجم حداقل و مطلوب جهت بازگشت تالاب به کارکردهای طبیعی را تعیین کند. البته نقش آماربرداری دقیق از موجودات شاخص حایز اهمیت فراوان است.