مروری بر پیشرانه های جامد غنی از بور

پودرهای فلزی به دلیل حرارت زیاد واکنش با اکسیژن، بهبود چگالی پیشرانه، کاهش نمای فشار (n) و مهار ناپایداری احتراق، گرمای احتراق بالاتر و در نتیجه سبب Isp بالاتر در پیشرانه ها می شوند. آلومینیوم، منیزیم و بور کاربرد گسترده ای در فرمولاسیون های پیشرانه پیدا کرده اند. بور، به دلیل حرارت اکسیداسیون زیاد و وزن اتمی کم، یکی از بهترین عناصر شناخته شده است. متاسفانه، به دلیل واکنش پذیری ذاتی و پوشش سطح آن با اکسید ، اشتعال آن بسیار دشوار است. در مقایسه، منیزیم به راحتی قابل اشتعال است و با پوشاندن یک ذره بور با منیزیم، ویژگی های احتراق بور به طور قابل توجهی افزایش می یابد. فناوری پیشرانه غنی از سوخت برپایه بور، کلید اصلی برای موتورهای هوا تنفس مورد نیاز موشکهای آیرودینامیکی با سرعت مافوق صوت (M> 4-8) ، ارتفاع زیاد (H> 15-40 کیلومتر) ، ارتفاع فوق العاده کم (H <100-300 متر) و برد متوسط (L> 100 کیلومتر) ، و همچنین فناوری اصلی پشتیبانی از موتورهای  هیبریدی با نیروی رانش قابل تنظیم می باشد.