ارایه مدل ساختاری پیش بینی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر اساس تنظیم هیجانی با میانجیگری خود مراقبتی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب

پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل پیش بینی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر اساس تنظیم هیجانی با میانجیگری خود مراقبتی در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری انجام شد.

طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود .جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش تهران در نیمه دوم سال 1399 می باشد که تعداد مراجعه کنندگان 350 نفر بوده است و که بر اساس فرمول تابانیک فیدلر تعداد 184 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل؛ پرسشنامه خود مراقبتی (جاراسما و همکاران، 2003)، پرسشنامه تنظیم هیجانی  گارنفسکی و همکاران (2001) و پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (وار، کاسینسکی و کلر، 1996) بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون آماری مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر استفاده گردید.

داده ها نشان داد که خود مراقبتی به طور معنادار و مثبت در رابطه بین تنظیم هیجانی (β= 0.175) و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری نقش میانجی داشت. همچنین خود کارآمدی و تنظیم هیجانی اثر مثبتی روی خود مراقبتی داشت.

بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که بخشی از اثر متقابل خود کارآمدی و تنظیم هیجانی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با خود مراقبتی قابل توجیه است و خود کارآمدی و تنظیم هیجانی بالا با اضافه شدن عامل خود مراقبتی منجر به کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بهتر در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری شد.