مروری بر استفاده از انرژی های بادی و زمین گرمایی در آب شیرین کن های ایران و جهان

انرژی های تجدیدپذیر جایگرین مناسبی برای سوخت های فسیلی هستند و کاربرد های فراوانی دارند. یکی از کاربردهای مهم آن ها تامین انرژی واحدهای شیرین سازی آب است که با توجه به بحران کنونی آب، امری ضروری است. انرژی های بادی و زمین گرمایی دو انرژی تجدیدپذیر دارای پتانسیل بالا برای ترکیب شدن با آب شیرین کن ها هستند. اما به دلیل چالش هایی از جمله مشکلات زیست محیطی و اقتصادی، پیشرفت کافی نکرده اند. ایران به عنوان یکی از کشور های غنی در انرژی های تجدیدپذیر دارای پتانسیل زیادی برای استفاده از این فناوری ها است که امروزه از آن بی بهره است. هدف مقاله بررسی دستاوردهای ترکیب انرژی های بادی و زمین گرمایی با شیرین سازی آب در ایران و جهان و هم چنین چالش های زیست محیطی و راهکارهای مناسب آن ها است. نیروگاه های بادی دریایی، نیروگاه های بادی در ابعاد میکرو، توربین های بادی بدون پره و نانوژنراتور های تریبو الکتریک برای استخراج انرژی باد و هم چنین نیروگاه های زمین گرمایی زیر آب راه حل مناسبی برای حل این چالش ها هستند. تکنولوژی نانو نیز نقش موثری در بهبود این سیستم ها دارد. نانوکامپوزیت ها باعث کاهش فرسودگی توربین ها می شوند. نانوسیالات سبب جذب و ذخیره مقادیر بالاتر گرما در تاسیسات زمین گرمایی شده و خطر وقوع زلزله ناشی از این فعالیت ها را کاهش می دهند. گرافن و ترکیب زیولیت و آلومینا جداسازی نمک ها را در شیرین سازی آب با روش اسمز معکوس افرایش می دهند.