تحلیل عملکرد سازمان ملل متحد در بحران افغانستان (1979-2021): اقدامات حقوقی و سیاسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل عملکرد سازمان ملل متحد در حل وفصل بحران افغانستان از سال 1979 تا پایان سال 2021 میلادی است که با کاربست شیوه کیفی و مبتنی بر گردآوری اطلاعات از طریق بررسی منابع آرشیو شده در سازمان ملل متحد و به روش توصیفی- تحلیلی، درصدد پاسخگویی به این سوال است که عملکرد سازمان ملل متحد در فرآیند حل وفصل بحران افغانستان چگونه بوده است؟ فرضیه پژوهش مبین آن است که اگرچه سازمان ملل متحد به عنوان یکی از تاثیرگذارترین سازمان های بین المللی دولتی از طریق نهادهای اصلی خود نظیر شورای امنیت، مجمع عمومی و دبیرکل، با پیاده سازی و اجرای اقدامات حقوقی ذیل قطعنامه های ششم و هفتم منشور سازمان ملل، سیاسی نظیر اقدامات دبیرکل و نماینده ویژه و نهادسازی از طریق نظارت بر اجرای قطعنامه ها و اقدامات در جهت حل وفصل بحران افغانستان، تلاش های مضاعفی داشته است؛ ولی با این وجود در رسیدن به این اهداف، کاملا موفق نبوده است. یافته های این پژوهش با توجه به قواعد و اصول مدل تحلیلی بحران های بین المللی مایکل برچر بررسی شده است و حاکی از آن است که سازمان ملل متحد با وجود برخورداری از سطوح بالای استقلال و مشروعیت در سطح بین المللی، به دلیل ضعف ساختاری و وابستگی ماهوی، در حل وفصل بحران افغانستان عملکرد موفقی نداشته و انفعالی و غیراستراتژیک عمل کرده است.