اثر گرسنگی بر رفتار جفت گیری کفشدوزک شته خوار i> Hippodamia variegata Goeze (Coleoptera: Coccinellidae)> در شرایط آزمایشگاهی

شرایط اکولوژیک مثل دسترسی به غذای کافی و مناسب از عواملی است که می تواند روی رفتار جانوران تاثیرگذار باشد. حشرات مختلفی در زمان گرسنگی سعی می کنند تا رفتارهای آمیزشی و طول مدت آمیزش را کاهش دهند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر گرسنگی بر عملکرد آمیزشی کفشدوزک Hippodamia variegata بود. در این آزمایش، از نرها و ماده های 10 تا 15 روزه و باکره استفاده شد. در هر تکرار، یک نر و یک ماده به مدت 3 ساعت (از ساعت 12 الی 15) برای آمیزش در کنار هم قرار داده شدند و مدت زمان تاخیر در آمیزش و مدت زمان آمیزش ثبت شد. آزمایش ها در شرایط دمای 1 ± 25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5 ± 50 درصد انجام شد. نتایج نشان داد که طول مدت جفت گیری و مدت زمان تاخیر در آمیزش در گروه گرسنه و سیر تفاوت معنی داری ندارد، لذا این گونه قابلیت سازگاری، تجدید نسل و افزایش جمعیت در شرایط گرسنگی در محیط هایی با مقدار غذای متفاوت و حتی ناکافی را دارد و به نظر می رسد گونه بسیار مناسبی برای استفاده در مهار زیستی آفات باشد.