تاثیر انواع مختلف کنترل گر های فازی در رفع حساسیت به تحریک لرزه ای یک سازه 11 طبقه با میراگر جرمی تنظیم شده فعال

در سالهای اخیر؛ استفاده از میراگر جرمی تنظیم شده فعال برای کاهش پاسخ های لرزه ای ساختمان بیشتر مورد بررسی قرار گرفته اند. الگوریتم های LQR و PID دو روش مرسوم در کنترل سازه ها می باشند که برای بدست آوردن نیروی کنترلی میراگر جرمی تنظیم شده فعال به کار برده می شوند. هر دو روش ذکر شده نسبت به سیگنال ورودی (تحریک لرزه ای) به سیستم حساس می باشند. برای حل این مشکل در این بررسی این دو روش با کنترل گر فاری ترکیب کرده تا حساسیت آنها نسبت به سیگنال ورودی کاهش یابد. لذا در این مطالعه، کارآیی و اثربخشی سه روش برای تخمین نیروی کنترل میراگر جرمی تنظیم شده فعال بررسی شده است که شامل کنترل گر ترکیبی فازی-LQR، کنترل گر ترکیبی فازی-PID و کنترل کننده منطق فازی می باشند و ضمنا، از الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر مبصر-معلم -دانش آموز (OTBLO) برای افزایش عملکرد FLC استفاده شده است. توابع عضویت فازی برای ورودی ها تنظیم شده و قوانین فازی برای یافتن نیروی کنترل مناسب برای کاهش پاسخ لرزه ای یک سازه استخراج شده است. در این مقاله پنج معیار کنترلی شامل حداکثر جابجایی، حداکثر شتاب، حداکثر جابجایی نسبی طبقات، نیروی برشی پایه و گشتاور پایه برای کارایی هرکدام از سیستم های کنترلی مورد بررسی قرار گرفته و همچنین پاسخ های تاریچه زمانی سازه نیز مورد نظر قرار گرفته است.