تلفیق روش اجزای محدود و الگوریتم بهینه سازی سطوح شیب دار در کمینه سازی افت سطح آب در آبخوان

مدیریت منابع آب زیرزمینی جهت تامین نیاز آبی بشر و کاهش افت سطح آب زیرزمینی ناشی از برداشت بی رویه، یکی از مسایل مهم کشور است. لذا در این مطالعه جهت مدیریت بهره برداری از آبخوان از مدل شبیه ساز-بهینه ساز (FEM-IPO) استفاده شد. مدل ریاضی جریان آب زیرزمینی آبخوان با استفاده از شبیه سازی عددی اجزای محدود صورت گرفت. با اهداف یافتن بهینه ی مکان چاه ها و کاهش سطح افت، مدل بهینه آبخوان با استفاده از الگوریتم سطوح شیبدار تهیه شد. نتایج نشان می دهد مناطق غربی و شمال غربی دشت پتانسیل بیش تری جهت حفر چاه های پمپاژ دارد. همچنین در آبخوان مورد مطالعه و با توجه به نیاز آبی تعریف شده، 5 چاه که در ضلع غربی و شمال غربی قرارگرفته اند با افت حداکثر 49/28 متر بهینه ترین مدل جهت بهره برداری از آبخوان بوده است. در این مطالعه سطح آب محاسبه شده توسط مدل اجزاء محدود با سطح آب مشاهداتی مدل مقایسه شدند به طوری که خطای نسبی و خطای جذر میانگین مربعات به ترتیب 00024/0 و 224/0 بودکه نشان دهنده ی دقت بالای مدل است. همچنین با توجه به دقت بالا، کارایی و صرفه جویی زمانی در مدل سازی، مدل FEM-IPO می تواند به عنوان یک مدل جهت بهره برداری بهینه از آبخوان استفاده گردد.