اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری لیپین3 بافت چرب احشایی رت های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع 2

شواهد زیادی در مطالعات، درمورد ارتباط واکنش های التهابی با پاتوژنز و عوارض ناشی از دیابت، به خصوص اختلال چربی خون و آترواسکلروز موجود است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری لیپین3 بافت چرب احشایی رت های نر دیابتی بود.

32 سر موش صحرایی نر ویستار دیابتی به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک تقسیم شدند. در گروه محدودیت کالریک 40 درصد از کالری دریافتی محدود شد و گروه های دیگر غذای استاندارد موردنیاز خود را به صورت آزادانه دریافت کردند. تمرین تناوبی به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته اعمال شد. بیان نسبی پروتیین پریلیپین 3 (PLIN3) با تکنیک وسترن بلات و TNF-α و IL-6 به روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکیآنالیز شد.

تفاوت معنی داری بین میانگین  PLIN3، IL-6 و TNF-α در سه گروه پژوهش مشاهده شد (0/001=P). نتایج آزمون تعقیبی بیانگر افزایش معنی دار PLIN3 و کاهش معنی دار IL-6 و TNF-α در گروه محدودیت کالریک و تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه کنترل دیابتی بود (0/001=P).

تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک احتمالا با افزایش بیان  PLIN3می توانند اکسیداسیون چربی ها را افزایش دهند. کاهش این عوامل در طی پژوهش حاضر با توجه به نقش  TNF-αو IL-6 در افزایش مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو ممکن است در جلوگیری از ابتلا به این بیماری های متابولیکی سودمند باشد.