بررسی تاثیر بازی درمانی بومی شده با مشارکت والدین بر رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اوتیسم

کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در رفتارهای کلیشه ای مشکل دارند. بازی درمانی به کودکان کمک می کند مهارت های جدید اجتماعی و رفتاری را بیاموزند. لذا این مطالعه باهدف تعیین تاثیر بازی درمانی بومی شده با مشارکت والدین بر رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اوتیسم انجام گرفت.

این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بر روی 40 کودک مبتلا به اوتیسم در سن مدرسه در شهر ارومیه در سال 1400 انجام شد. 40 نفر از کودکان مبتلا به اوتیسم با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص داده شدند. و مقیاس درجه بندی اوتیسم- گیلی ام (گارز 2) و پرسشنامه دموگرافیک برای جمع آوری داده ها استفاده شد. در گروه مداخله، بازی درمانی خانواده محور در 6 جلسه 2 ساعته به صورت مجازی از طریق تماس ویدیویی انجام گرفت. داده ها توسط نرم افزار SPSS (ver.22) تحلیل گردید.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که در روند میانگین نمرات رفتارهای کلیشه ای کودکان تفاوت معنی داری بین گروه مداخله و کنترل وجود داشت (001/0 <p). نتایج مقایسات دوتایی بر اساس آزمون بون فرونی نشان داد که در ارتباط با نمره رفتارهای کلیشه ای شرکت کننده ها در گروه کنترل در بازه های زمانی قبل و بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت (P =1/000). اما در گروه مداخله بین بازه های زمانی قبل از مداخله، بعد از مداخله و سه ماه بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (P<0/001).

بحث و نتیجه گیری: 

بازی درمانی بومی شده با مشارکت والدین به عنوان فعالیتی با قابلیت انطباق پذیری درخور توجه، نوعی وسیله برای درک و برقراری ارتباط با کودک به شمار می رود و بر کاهش رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اوتیسم در سن مدرسه تاثیر مثبت داشته باشد.