بررسی موانع و دلایل عدم استفاده روستاییان از پل عابر پیاده

حفظ جان انسان ها در کنار فراهم آوردن سهولت در رفت و آمد یکی از اهداف مهم فرآیندهای مهندسی در امر ترافیک است. عابرین پیاده از مهم ترین ارکان ترافیکی هستند، لذا وسایل نقلیه و عابرین پیاده اصلی ترین اهداف برای سیاست گذاری درحوزه ترافیک محسوب می شوند. هدف اساسی از انجام این پژوهش تحلیل عوامل اثرگذار برعدم تمایل گروه های مختلف روستاییان به استفاده از پل های عابرپیاده است. این تحقیق از نظر ماهیت و هدف کاربردی است و روش تحقیق آن تحلیلی- توصیفی است. جمع آوری داده ها به روش پیمایش میدانی و مصاحبه حضوری با 380 نفر در سال 1398 با کاربرد روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انجام گرفت. ابزار سنجش آن به صورت پرسش نامه ای می باشد. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری Eviews و مدل لاجیت استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از مهم ترین عواملی که بر عدم تمایل روستاییان به استفاده از پل هوایی در بخش افراد دارای تحصیلات دانشگاهی موثر است ارتفاع پله ها، ترس از ارتفاع، جریمه یا تشویق، تمایل به ایجاد پله برقی و ایجاد معبر وسط خیابان می باشد. در بخش استفاده کنندگان عمومی جنس و تعداد پله ها، عدم آگاهی افراد و تماسل به احداث زیرگذر بر عدم استفاده از پل هوایی عابر پیاده موثر است. این عوامل در بخش دانش آموزان شامل شیب و ارتفاع پله ها، جریمه یا تشویق، تمایل به ایجاد پله برقی و اتلاف وقت می باشد. در این راستا استانداردشدن ارتفاع و شیب پله ها و ایجاد مانع وسط خیابان باعث می شود عموم روستاییان تمایل بیشتری برای استفاده از پل هوایی از خود نشان دهند.