نشانگرهای گفتمان بین فردی در کلاس های آنلاین و حضوری

فقدان نشانه های زمینه ای که در ارتباطات رو در رو وجود دارد، محدودیت های مکالمه ای را بر روابط بین فردی در کلاس های آنلاین تحمیل می کند. یکی از ابزارهای بیان موضع بین فردی استفاده از نشانگرهای گفتمانی (DMs) است. برای اهداف مطالعه حاضر، یعنی تجزیه و تحلیل و مقایسه DM های مورد استفاده در محیط های آموزشی حضوری و آنلاین، با تمرکز بر جنبه بین فردی، ویدیوهایی از شش کلاس واقعی و سه کلاس مجازی مورد بررسی قرار گرفت. 300 دقیقه ویدیو برای کلاس حضوری و 119 دقیقه ویدیو برای کلاس های آنلاین به دست آمد. محتوای دروس مشابه بود: زبان انگلیسی عمومی، سطح متوسط ​​بالا. از آنجا که زبان آموزان می توانستند به صورت شفاهی پاسخ دهند یا سوال بپرسند، نیازی به تایپ در کلاس آنلاین نبود. نتایج نشان می دهد که وقوع DM در کلاس های مجازی حدود دو برابر بیشتر از کلاس های واقعی است. در کلاس های آنلاین، معلمان خلاقیت و نوآوری را در استفاده از DM برای بیان مواضع بین فردی نشان می دهند که ممکن است برای جبران محدودیت های رسانه باشد. نتیجه گیری می شود که رسانه آموزشی بر میزان DM های اعمال شده تاثیر دارد.