ارتباط بین پلیمورفیسم ژن SLCO2B1 و بروز عوارض دارویی ناشی از درمانهای ضد رتروویروس در بیماران آلوده با HIV-1
ویروس HIV-1 و بیماری ناشی از آن از بزرگترین معضلات بهداشتی جهان است. اگرچه درمانهای ضد رتروویروسی تحول عظیمی در زندگی افراد مبتلا به وجود آوردهاند اما خود این درمانها نیز با مشکلاتی از جمله بروز عوارض جانبی همراهند. عوارض پس از مصرف انواع داروها همواره به دلایل مختلفی دیده میشوند. یکی از عواملی که در ارتباط با عوارض مورد بررسی قرار میگیرند، پلی مورفیسمهای موجود بر سطح ژنها هستند. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط واریانتهای rs2712816 و rs949069 موجود بر ژن SLCO2B1 که از مهمترین انتقال دهندههای داروهای ضد رتروویروسی به درون سلول به شمار میآید و بروز عوارض جانبی در افراد HIV-1 مثبت تحت درمان پرداخته است.
در یک مطالعه مقطعی، تعیین ژنوتیپ دو پلیمورفیسم rs2712816 و rs949069 بر روی 161 نمونه DNA بیماران مبتلا به HIV-1 با روش PCR-SSP انجام شد. اطلاعات بالینی و آزمایشگاهی شامل داروهای مصرفی و عوارض مشاهده شده از پرونده بیماران استخراج شد. ارتباط بین ژنوتیپهای مختلف و عوارض جانبی با آزمون کایدو و با نرمافزار 26 SPSS بررسی شد.
بررسیهای انجام شده حاکی از معناداری ارتباط بین ژنوتیپ AA در پلیمورفیسم rs949069 و بروز سرگیجه و کهیر در افراد مورد مطالعه بود (05/0 <p). همچنین پلیمورفیسم rs2712816 ارتباط چشمگیری با بروز عوارض جانبی نشان نداد.
عوامل مختلفی در بروز عوارض جانبی ناشی از درمان ضد رتروویروسی دخیلند، با توجه به نتایج آماری به دست آمده در این تحقیق، پلیمورفیسم rs949069 یکی از این عوامل است.
HIV ، درمان ، پلی مورفیسم
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.