تاثیر تضادهای اندیشه ای بر شکل گیری روابط امنیتی عربستان با ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی روابط عربستان و ایران است. هر دو کشور از اهمیت بسزایی در منطقه برخوردار و در سده اخیر، منشا تحولات بسیاری بوده که گاهی به سوی همکاری و گاهی نیز به سمت تقابل پیش رفته اند. سوال پژوهش حاضر بر چیستی تضادهای اندیشه ای میان ایران و عربستان سعودی مبتنی بوده و برای پاسخ به سوال این فرضیه را به محک آزمون می گذاریم که عربستان با ورود کارگزان نوظهور به عرصه سیاسی کشور به دلیل اختلافات هویتی و ایدیولوژیکی، روابط خصمانه و تقابل جویانه با جمهوری اسلامی را به منظور به حاشیه راندن ایران و حفظ جایگاه منطقه ای خود در پیش گرفته است. روش گردآوری داده ها مبتنی بر روش اسنادی، راهبرد پژوهش قیاسی، روش تجزیه و تحلیل داده ها توصیفی - تبیینی و ملهم از نظریه امنیتی سازه انگاری است. یافته های پژوهش نشان می دهد که عربستان سعودی برای تقابل با جمهوری اسلامی ایران با حمایت از سوی ایالات متحده آمریکا از تضادهای مبانی و اندیشه ای نظیر هویت، تقابل ایدیولوژیکی، دشمن تراشی، رهبری جهان اسلام، کسب قدرت برتر منطقه ای، برتری جویی سیاسی و دیپلماتیک و... بهره می برد. تاکید مسایل هویتی و قومیتی، نوع نظام سیاسی، فرقه گرایی و فرقه سازی، فرهنگ سیاسی و تصورات ذهنی بازیگران سیاسی دو کشور در تداوم تقابل و واگرایی نقش بسزایی داشته است.