تحلیل محتوای درس نامه فارسی عمومی فتوحی و عباسی براساس الگوی مفهومی آموزش

نظر به اهمیت روش تدریس کاربردی در امر آموزش براساس محتوا و نیز با توجه به اهمیت درس فارسی عمومی دانشگاهی و فقدان روشی منسجم و کاربردی در تدوین کتاب های این درس، هدف از انجام پژوهش کاربردی حاضر بررسی محتوایی یکی از مطرح ترین درس نامه های فارسی عمومی، تالیف محمود فتوحی و حبیب الله عباسی (1398) براساس الگوی مفهومی آموزش است. الگوی مفهومی آموزش دارای کلان شایستگی های شناختی، هیجانی اجتماعی، حسی ادراکی و ارزش هاست و با تاکید بر کاربردی کردن و جهت دار ساختن فعالیت های آموزشی ارایه شده است. در این پژوهش که به شیوه تلفیقی (کمی-کیفی) انجام شده است، ابتدا میزان استفاده از گویه های بازبینه تحلیل محتوای کتاب های درسی در محتوای درس نامه فارسی عمومی مورد بررسی و شمارش قرار گرفت. همچنین براساس اعداد به دست آمده درصد استفاده از گویه ها در درس نامه نیز محاسبه شد. سپس جهت بررسی سطح معناداری میان مولفه های الگوی مفهومی آموزش در درس نامه فارسی عمومی، داده های حاصل از تحلیل محتوا، با استفاده از آزمون خی دو تحلیل شد. نتایج حاصل از آزمون آماری خی دو نشان داد تفاوت معناداری میان استفاده از مولفه های الگوی مفهومی آموزش در محتوا و تمرین های درس نامه مذکور وجود دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود این درس نامه براساس الگوی مفهومی آموزش مورد بازبینی قرار گیرد تا مطالب آن بهتر در حافظه بلندمدت دانشجویان نهادینه شود