مدل بکارگیری نوآوری باز در شرکت های دانش بنیان استان تهران

شرکت‌هایی که مدل نوآوری باز را اجرا کنند، می‌توانند هزینه نوآوری را کاهش داده و نوآوری-های‌شان را سریع‌تر به بازار ارایه داده و با دگرگونی‌های بازار سازگار شده و با جذب ایده‌های نو در بازار رقابتی جهانی باقی بمانند. هدف اصلی پژوهش، طراحی مدل نوآوری باز در شرکت‌های دانش‌بنیان استان تهران می‌باشد که با روش پژوهش آمیخته انجام شده و در واقع ترکیبی از شیوه-های کیفی و کمی است. سوال اصلی تحقیق این است که؛ طراحی مدل بکارگیری نوآوری باز در شرکتهای دانش بنیان استان تهران چگونه است؟ ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه ساخت‌یافته و نیمه‌ساخت‌یافته با 25 نفر از مدیران، کارشناسان و خبرگان شرکت‌های دانش‌بنیان است که با روش نمونه‌گیری هدفمند (قضاوتی) انتخاب شدند. از طریق مصاحبه با پنل دلفی، 5 متغیر مستقل شامل: تسهیل‌گری، حمایتی، تنظیم‌گری و شناختی–هنجاری و متغیر وابسته بکارگیری موفق نوآوری باز مشخص شد. 4 شاخص اصلی و 35 شاخص فرعی عوامل نوآوری باز در قالب الگوی مفهومی تدوین شد. بخش کمی با توزیع 338 عدد پرسشنامه با استفاده از جدول مورگان از بین2800نفر جامعه آماری به روش پیمایشی صورت گرفته است. بوسیله آزمون تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تحلیل عاملی تاییدی و همچنین بر حسب مدل رگرسیونی و مدل تجربی تحقیق در چارچوب فرضیه چندمتغیره پژوهش، بکارگیری موفق نوآوری باز در شرکت-های دانش‌بنیان استان تهران به افزایش 50% شاخص‌های تنظیم‌گری، افزایش 33 % شاخص‌های شناختی- هنجاری، افزایش 18% شاخص‌های حمایتی و افزایش 27% شاخص‌های میزان تسهیل-گری بستگی دارد.