فرازی بر جایگاه حق بر هوای پاک با رویکرد به حق بر توسعه پایدار در نظام های حقوقی دول

حقوق محیط زیست، ابزار مهمی برای نظارت و مدیریت توسعه ی پایدار است. این حقوق در تعیین خط مشی ها و اقدامات حفاظتی محیط زیست و هم چنین استفاده ی معقولانه و پایدار از منابع طبیعی موثر است. همان گونه که در اسناد و پایانه های مهم بین المللی درباره ی محیط زیست از جمله بیانیه ی ریو نیز مورد تاکید قرار گرفته است در مراحل تکامل طولانی و دشوار بشر بر روی زمین، مرحله ای فرا رسیده است که در آن، انسان به یاری پیشرفت سریع علوم و فن آوری به روش های متعدد و در مقیاس های غیر قابل پیش بینی، قدرت تغییر محیط زیست خود را به دست آورده است؛ در نتیجه توسعه ی پایدار، در عین روشن و معمول بودن کاربرد آن در ادبیات حقوق محیط زیست و همچنین برنامه ریزی های توسعه، مفهومی ویژه و چند وجهی را نمایش می دهد که از نگاهی نظری، مناسبات میان توسعه و محیط زیست را می توان در سه حالت تصور نمود:تقدم محیط زیست بر توسعه، تقدم توسعه بر محیط زیست و برابری ملاحظات توسعه ای و زیست محیطی.