امکان سنجی بهینه سازی مصرف سوخت های فسیلی در ایران با رویکرد سرمایه اجتماعی

گستردگی و تنوع منابع نفت و گاز از یک سو و پایین بودن قیمت حامل های انرژی در کشور، ایران را به یکی از بالاترین مصرف کنندگان سوخت های فسیلی بدل کرده است براین اساس رویکردها و سیاست های مختلفی جهت کاهش این امر ارایه شده است که یکی از آنها تکیه بر سرمایه اجتماعی است. بنابراین سیوال اصلی تحقیق این است که  تا چه میزان می توان از سرمایه اجتماعی در بهینه سازی سوخت های فسیلی  استفاده کرد؟ فرضیه اصلی مقاله این است که به واسطه سرمایه اجتماعی کافی در حوزه اعتماد، همیاری اجتماعی و تشکل های مردمی (اگرچه کمتر اعتقادی به این امر وجود دارد) می توان از ظرفیت های شاخصه های سرمایه اجتماعی برای بهینه سازی مصرف سوخت استفاده کرد. نتایج تحقیق نشان می دهد که براساس داده های میدانی شاخص اعتماد افقی (اعتماد مردم به مردم) در میان ایرانیان نسبتا قوی است و همیاری اجتماعی بالایی نیز در بحران های مختلف از خود نشان داده اند. در عین حال اگرچه ایرانی ها باور چندانی به تشکل های مردمی نشان نداده اند اما عضویت در گروه ها و هیات های مذهبی می تواند این امر را جبران کند. روش تحقیق در این مقاله کیفی از نوع توصیفی-تحلیلی است و داده ها بصورت کتابخانه ای و از طریق فیش برداری گردآوری شده است.