کاربرد نظریه جورسازی در تامین مالی؛ طراحی بازار ابزارهای مالی با هدف تامین مالی شرکتی در مراحل مختلف عمر بر اساس نظریه جورسازی

این مطالعه به این پرسش کلیدی پاسخ داده است که «چگونه تیوری طراحی بازار (با تاکید بر تیوری جورسازی) می تواند به حل مسایل حوزه تامین مالی شرکتی کمک کند»؟ لذا در ابتدا شکست های بازار در حوزه تامین مالی و نابازار تامین مالی متناسب با مراحل عمر شرکت ها شناسایی شد و سپس بر مبنای آن، یک مدل نظری در قالب مدل های مفهومی برای تعیین نحوه بهره برداری از ظرفیت های تیوری طراحی بازار و تیوری جورسازی در حل مسایل حوزه تامین مالی شرکتی ارایه شد. در این راستا محدودسازی روش های تامین مالی شرکتی متناسب با مراحل عمر شرکت ها به منظور شناسایی طرفین بازار، بررسی ویژگی های تخصیص های مالی و نیز تعیین فرض های طراحی الگوریتم ها مد نظر بوده است. نتایج پژوهش نشان داد «شکست بازار» در تامین مالی نقد شرکت های نوپا (مراحل شروع فعالیت و اوایل فعالیت) و «نابازار» در تامین مالی غیرنقد (تهاتری) شرکت های رشدیافته (مراحل تثبیت و توسعه) وجود دارد. لذا بر مبنای آن 3 مدل مفهومی شامل یک مدل مفهومی تامین مالی نقد (مبادله شرکت با منبع مالی) و دو مدل مفهومی تهاتر (مبادله شرکت با شرکت) - با لحاظ یک سویه یا دوسویه بودن بازار- طراحی شد. این مدل های مفهومی، در اهداف طرفین برای حضور در بازار، هویت طرفین بازار، مورد مبادله و نوع مبادله، تفاوت اساسی دارد. در انتها با تاکید بر پایداری خروجی های الگوریتم ها، 4 الگوریتم جهت بهبود تخصیص های مالی در تامین مالی شرکتی پیشنهاد شد.