تحلیل گفتمان «گذشته به مثابه امری مسئله دار» در متون روایی (بررسی موردی فیلم های در دنیای تو ساعت چند است و اژدها وارد می شود)

با طرح مباحث زبان شناسی ساختارگرا در حوزه های مختلف هنر و علوم انسانی و سپس پیدا شدن رهیافت های پساساختارگرا، در روش های تحلیل روایت نیز نگاه های تازه ای پدید آمد. تحلیل گفتمان روایی از خلال مباحث تحلیل گفتمان، در بررسی های مربوط به روایت، جایگاه مهمی یافته است. یکی از انواع روش های تحلیل گفتمان روش لاکلاو و موفه است که به نظریه گفتمان نیز شهرت دارد. در این مقاله، با استفاده از شیوه لاکلاو و موفه، دو متن سینمایی ایرانی از منظر گفتمان تحلیل و در آن ها گفتمان «گذشته به مثابه امری مسیله دار» برجسته شده است. وجود این گفتمان به شکل جدی در متون متعدد دهه های اخیر می تواند تبیین کننده نگاه طبقه متوسط ایرانی به گذشته و ارتباط آن با زمان حال باشد. متون سینمایی محصولاتی است که معمولا از سوی پدیدآورندگان طبقه متوسط تولید می شود و مخاطبانشان هم عموما همین طبقه است؛ لذا تحلیل این گونه متون به شناخت جریان های فکری این طبقه در دوره معاصر کمک می کند. از خلال رفتارهای شخصیت های این متون می توان گفتمان های متفاوتی را یافت که همگی ناظر به نوع خاصی از مواجهه با گذشته است. در این مقاله، مطابق نظریه گفتمان، به بررسی و دسته بندی و تحلیل پیامدهای این گفتمان ها پرداخته شده است.