جهان شمولی حقوق بشر از نگاه عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر رابطه ساخت قدرت

بی شک یکی از منابع وسرچشمه های حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر است. ارزیابی جهان شمولی اعلامیه، نقش بسزایی در این بحث دارد. ضمن بررسی مباحثی همچون جهان شمولی حقوق بشر نسبت به مطالعه دیدگاه کشورهای ایران و عربستان نسبت به جهان شمولی حقوق بشرتاثیرات فرهنگ ومذهب وآداب این کشورهای اسلامی نسبت به پذیرش یاعدم پذیرش جهان شمولی حقوق بشراست.سوالی که این پژوهش درپی پاسخ به آنست بدین گونه است که حقوق بشراز نگاه دو قطب دنیای اسلام عربستان وایران دارای چه جایگاهی است؟ دراین پژوهش روش ازنوع توصیفی-تحلیلی می باشد و ابزارگرداوری داده ها از نوع اسنادی وکتابخانه ای استفاده شده است.ما دراین مقاله به رابطه بین جامعه مدنی وسازمان های حقوق بشری پرداختیم ویک رابطه علت و معلولی برای آن درنظرگرفتیم که جامعه مدنی علت کارایی سازمانهای حقوق بشری است وعلت عدم رشدحقوق بشرواحترام واجرایی شدن آن وتبدیل شدن آن به یک نهاد موثردرکشور راعدم حضور جامعه مدنی می دانیم. به عنوان عامل و بستری برای رشد حقوق بشر و سازوکارهای مربوط به آن، ما این مسیله رادرخاورمیانه ودردوکشورایران و عربستان سعودی که هرکدام دارای سازوکارهای سیاسی متفاوت اما در ماهیت یکسان هستند بررسی کردیم. مسیله نقض حقوق بشر وعدم رشد جامعه مدنی درتمامی کشورهای خاورمیانه با ضعف و عدم آن مواجهه است. به هر حال عربستان خشت حاکمیت قانون را در ساخت نظام حقوق خود ندارد و همین ویژگی باعث شده این کشوررا به عنوان یک پدیده موردی و انگشت نما در جهان نو می شناساندواز طرفی ایران به دلیل تفسیر متفاوت از مبنای حقوق بشری با اعلامیه جهانی زمینه چالش ها فراوان را ایجاد کرده است.