ارتباط طرحواره های مقابله با استرس و فضایل در عمل با پریشانی روانشناختی در دوره همه گیری کرونا: نقش میانجی تاب آوری

از زمان همه‌‌گیری کرونا، مطالعات مختلفی به بررسی اثرات روانشناختی و جسمانی این بیماری پرداخته‌‌اند و عوامل متعددی را در بروز، افزایش و کاهش پریشانی روانشناختی حاصل از این اپیدمی‌‌ دخیل دانسته‌‌اند. این پژوهش با هدف تعیین رابطه طرحواره‌‌‌‌های مقابله با استرس، فضایل در عمل و تاب‌‌‌‌آوری با پریشانی روانشناختی در دوره همه‌‌‌‌گیری کرونا انجام شد. تعداد 200 دانشجو (137 زن و 63 مرد) بین سنین 20 تا40 سال به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به سیاهه‌‌‌‌های طرحواره‌‌‌‌های مقابله با استرس (CSI-R)، فضایل در عمل (VIA)، تاب‌‌آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC) و پریشانی روانشناختی کسلر (K-10) به‌‌صورت آنلاین پاسخ دادند. یافته‌‌ها نشان داد که نقش میانجی تاب‌‌‌‌آوری در رابطه بین طرحواره‌‌های مقابله با استرس و پریشانی روانشناختی معنادار می‌‌باشد. همچنین ارتباط طرحواره‌‌‌‌های مقابله با استرس با فضایل در عمل معنادار بود. ارتباط معناداری میان فضایل در عمل با پریشانی روانشناختی به‌‌دست نیامد. نتیجه پژوهش حاضر حاکی از آن است که در دوره‌‌های فشار و بحران مانند دوره همه‌‌گیری کرونا، در کاهش میزان پریشانی روانشناختی افراد، برنامه‌‌های مبتنی بر ارتقای تاب‌‌آوری بر برنامه‌‌های تغییر طرحواره‌‌های مقابله با استرس و برنامه‌‌های ارتقای فضایل مثبت ارجحیت دارند.