ارائه یک روش آزمایشگاهی کنترل تولید ماسه با ایجاد مقاومت فشاری و حداقل کاهش نفوذپذیری سنگ مخزن

تولید ماسه در مخازن ماسه سنگی به دلیل آسیب ها و مشکلات اقتصادی که به همراه دارد، موضوعی اساسی در برخی میدان های نفت و گاز به شمار می رود. تولید ماسه منجر به وقوع مشکلات پرشماری از جمله فرسایش تجهیزات زیرزمینی و روزمینی، آسیب های زیست محیطی، کاهش و وقفه در تولید و گاهی از دست دادن چاه می شود. بنابراین کنترل تولید ماسه از چاه های دارای تولید ماسه بسیار مهم است. تا کنون روش های مختلفی از جمله مکانیکی و شیمیایی برای کنترل تولید ماسه ارایه و انجام شده اند که در روش های شیمیایی از طریق تزریق سیال پلیمری همچون انواع رزین، ژل پلیمرها و... سازند ماسه ای تحکیم می یابد. در پیشینه تحقیق ، اقدام و آزمایش های انجام شده در استفاده از انواع رزین های مختلف جهت تحکیم  مخازن ماسه سنگی، نتیجه های حاصل شده نشان دهنده موفقیت آمیز بودن تزریق رزین بوده است. در بیشتر موارد رزین های پایه حلال مورد استفاده قرار گرفته اند، که به دلیل برطرف کردن نگرانی های زیست محیطی، ایمنی و هزینه های اقتصادی ناشی از بهره گیری از این نوع رزین ها امروزه رزین های پایه آبی بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. هدف اصلی این مطالعه ارایه نوعی رزین پایه آبی که علاوه بر ایجاد مقاومت فشاری و کاهش اندک تراوایی، در مقایسه با رزین های پایه حلال سازگار با محیط زیست بوده و از نظر بهداشت و ایمنی موثر و کارآمد است. روش انجام آزمایش ها به این صورت است که با ترکیب نمودن مقدار درصدهای مختلف و معینی از رزین، سخت کننده مناسب آن و نمونه ماسه تولیدی، نمونه های مختلف مغزه ساخته شد. مغزه های ساخته شده جهت اندازه گیری تراوایی و مقاومت فشاری آزمایش شدند. آزمایش های انجام گرفته نشان دادند که سیال مورد استفاده توانایی مقاوم سازی ماسه را داشته و مقادیر مقاومت فشاری و تراوایی باقی مانده با تغییر مقدار ترکیب درصد رزین و سخت کننده آن نیز تغییر می کنند