مقایسه ریزنشت آپیکالی سه ماده رتروفیل MTA، آمالگام با و بدون دنتین باند بصورت In vitro

یکی از مهمترین عوامل موفقیت در درمان ریشه سیل اپیکالی است. اهمیت سیل بویژه در جراحی ریشه که عموما برای دندانهای با درمان ریشه ناموفق قبلی انجام می شود محسوس تر است. هدف از این مطالعه بررسی سیل رتروفیل آمالگام با و بدون Scotch bond M.P و MTA از طریق نفوذ رنگ بود.
در این تحقیق تجربی، تحلیلی، 70 دندان کشیده شده انسانی انتخاب، کانالها آماده سازی و پر شدند. سپس تهیه حفره اپیکال انجام و دندانها به سه گروه آزمایشی و دو گروه کنترل مثبت و منفی تقسیم شدند. پس از قرار دادن مواد رتروفیل ذکر شده دندانها در رنگ متیلن بلو %2 قرار داده شده، سپس نفوذ رنگ در همه به کمک stereo microscope بررسی گردید. سپس آزمون Kruskal wallis برای کشف وجود یا عدم اختلاف بین گروه ها و آزمون Mann – whiteney U test برای کشف اختلاف دو به دوی مواد در مقایسه با هم و مقایسه هر ماده در حالت خشک و مرطوب صورت گرفت.
استفاده از Scotch bond M.P (SMP) زیر آمالگام (به عنوان Amalgam bond system) در مقایسه با آمالگام و همچنین در مقایسه با MTA، هم در محیط مرطوب و هم در محیط خشک باعث کاهش عمده نفوذ رنگ می شود (P<0.001). آمالگام وMTA میزان نفوذ رنگی تقریبا مشابه دارند ولی در محیط مرطوب نفوذ رنگ برای آمالگام، کمتر از MTA می باشد. (P<0.005). مواد در مقایسه حالت خشک و مرطوب هر کدام با خودشان تفاوت معنی داری ندارند (P>0.05).
در مجموع استفاده از Scotch bond M.P به همراه آمالگام در یک حفره معمولی انتهای ریشه در دندانهایی که علت شکست آنها بخصوص درمان ریشه ناصحیح بوده است و نیز ریشه هایی که احتمال وجود کانال کشف نشده ای دارند به عنوان روشی که حداکثر احتمال موفقیت را دارد پیشنهاد می شود.