بررسی آزمایشگاهی تاثیر نانوکامپوزیت اتیلن وینیل استات-مونتموریلونیت بر خصوصیات شیارشدگی و خستگی مخلوط آسفالتی

روسازی های آسفالتی یکی از پرکاربردترین اجزای مورد استفاده برای روسازی بزرگراه هستند که در طول عمر خود دچار خرابی های مختلفی مانند شیار شدگی، خستگی و ترک های حرارتی می شوند. بنابراین، باید برای بهبود عملکرد قیر از افزودن اصلاح کننده هایی مانند پلیمرها و نانورس ها (NC1) استفاده شود. در میان مواد افزودنی پلیمری مختلف مورد استفاده برای بهبود عملکرد قیر، اتیلن وینیل استات (EVA2) یکی از مفیدترین و موثرترین مواد برای روسازی است. در این مطالعه، رفتار ریولوژیکی قیر حاوی EVA/Nc و پلیمر EVA مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور ارزیابی رفتار دمای متوسط ​​و بالای مخلوط، آزمایش های تیر خمشی چهار نقطه ای، خزش دینامیکی و آزمایش شیار جای چرخ روی مخلوط ها انجام شد. EVA/NC و EVA تولید شدند و با قیر مخلوط شدند. نتایج آزمون پایداری ذخیره سازی نشان داد که قیر اصلاح شده با EVA/NC نسبت به قیر اصلاح شده با EVA پایدارتر است. نتایج آزمون خستگی مخلوط ها نشان داد که مخلوط های آسفالتی ساخته شده از قیر اصلاح شده با نانوکامپوزیت نسبت به قیرهای اصلاح شده با پلیمر EVA مقاومت بیشتری در برابر خستگی دارند. نتایج نشان داد افزودن 6% EVA/NC و 6% EVA سبب افزایش عمر خستگی به ترتیب برابر با 43 درصد و 20 درصد گردید. نتایج آزمایش های مقاومت شیارشدگی نشان داد با افزایش پلیمر EVA مقاومت شیارشدگی نمونه ها افزایش یافت. همچنین افزودن مونتموریلونیت نیز سبب افزایش مقاومت مخلوط های پلیمری در برابر شیارشدگی گردید.