آسیب شناسی مدیریت توسعه منطقه ای در استان خوزستان

خوزستان، علی رغم پتانسیل های بالایی که برای توسعه دارد، بنا به دلایل مختلفی در توسعه منطقه ای دارای مشکلات است. این پژوهش به دنبال آسیب شناسی این مسیله با سنجش نظر نخبگان ابزاری و فکری استان است، تا در نهایت بتواند به چشم اندازی از آسیب های مدیریت توسعه منطقه ای در استان خوزستان برسد. در این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی به طرح پرسش از 61 نفر از نخبگان ابزاری و فکری استان پرداخته است. سوال اصلی این پژوهش آن است که مهم ترین آسیب های مدیریت توسعه منطقه ای در استان خوزستان چیست؟ یافته ها نشان می دهند که 6 مورد «عدم بکارگیری و استفاده از نیروهای متخصص و کارآمد»، «تقدم و ارجحیت مسایل سیاسی بر سیاست های توسعه منطقه ای»، «عدم ظرفیت سازی در حوزه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و تولیدی»، «بی توجهی به شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی»، ناهماهنگی بین تقسیمات کشوری و نظام مدیریت منطقه ای» و «وابستگی نهادهای منطقه ای به منابع دولتی برون منطقه ای»، اصلی ترین آسیب های مدیریت توسعه منطقه ای در استان خوزستان است. به بیانی دیگر از بین ابعاد مختلف، عوامل انسانی (نیروی متخصص)، عوامل نهادی، عوامل اقتصادی اجتماعی و عوامل منطقه ای، به ترتیب بیشترین میزان تاثیر را بر عدم توسعه منطقه دارا است.