بررسی رابطه منابع اطلاعاتی و میزان تاب آوری با شدت اضطراب افراد ساکن تهران در همه گیری بیماری کرونا: یک مطالعه بر خط

مواجه شدن با منابع اطلاعاتی گوناگون، مواجهه بیش از حد اطلاعاتی و اطلاعات گمراه کننده درباره بیماری کرونا، سلامت روانی افراد را به مخاطره می اندازد. تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه منابع اطلاعاتی و میزان تاب آوری با  شدت اضطراب فراگیر در همه گیری بیماری کرونا انجام شد.

این مطالعه مقطعی در سال 1400 در بین بزرگسالان تهرانی 18 سال و بالاتر انجام شد. تعداد نمونه ها 400نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، به این صورت که لینک پرسشنامه های الکترونیکی از طریق شبکه های اجتماعی مجازی در اختیار نمونه های مطالعه قرار گرفت. پرسشنامه ها شامل اطلاعات دموگرافیک، منابع اطلاعاتی، پرسشنامه اضطراب فراگیر (GAD-7) و فرم کوتاه پرسشنامه تاب آوری (BRS) بود. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و رگرسیون لجستیک توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شدند.

در این مطالعه 400 نفر شرکت کردند. میانگین سن پاسخ دهندگان 12/42±32/17 سال بود. یافته ها نشان داد، بیشتر افراد اطلاعات خود درباره کووید -19 را با استفاده از فضای مجازی (23/8 درصد) و تارنماهای خبری (21/0 درصد) بدست می آورند. در مطالعه حاضر، میانگین (انحراف معیار) نمره اختلال اضطراب فراگیر (3/76) 6/16 بود. 139 نفر (34/8 درصد) از شرکت کنندگان حداقل اضطراب، 199نفر (49/8 درصد) اضطراب خفیف، 48 نفر (12 درصد) اضطراب متوسط و 14 نفر (5/3 درصد) اضطراب شدید داشتند. همچنین میانگین (انحراف معیار) نمره تاب آوری (0/63) 3/14 با دامنه تغییرات (5-1) بود. 138 نفر (34/5 درصد) از مخاطبان تاب آوری کم، 248 نفر (62/0 درصد) تاب آوری معمولی، و 14 نفر (3/5 درصد) تاب آوری زیاد داشتند. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان داد میزان تاب آوری با کاهش شدت اضطراب (0/0001>P) و استفاده از فضای مجازی (0/005=P) با افزایش شدت اضطراب افراد در طول همه گیری بیماری کرونا، رابطه معناداری دارد.

نتیجه گیری:

 در همه گیری کرونا نوع منابع اطلاعاتی و میزان تاب آوری با شدت اضطراب در افراد ساکن تهران ارتباط داشت. همچنین صرف زمان بیشتر در فضای مجازی با اضطراب بالاتر افراد مرتبط بود. از سوی دیگر تاب آوری بیشتر با کاهش شدت اضطراب ارتباط داشت.