ارائه الگوی برنامه درسی معنوی مبتنی بر اخلاق

ارزیابی برنامه های درسی نشان می دهد که در نظام های آموزشی، صرفا به بعد عقلانی فراگیران توجه می شود و سایر ابعاد وجودی خصوصا بعد معنوی و اخلاقی مورد غفلت قرار می گیرد. پژوهش حاضر با هدف ارایه الگوی برنامه درسی معنوی مبتنی بر اخلاق انجام گرفت.

این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر داده ها آمیخته اکتشافی، از نظر روش اجرا، داده بنیاد و پیمایشی مقطعی است. جامعه آماری مرحله کیفی، خبرگان حوزه آموزش و پرورش هستند که به روش هدفمند گلوله برفی 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش کمی نیز مدیران و سرپرستان آموزش و پرورش بودند که تعداد 110 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.در بخش کیفی از روش داده بنیاد و کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) و در بخش کمی از یک پرسشنامه 103ماده ای مبتنی بر یافته های بخش کیفی و آزمون تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد.

در بخش کیفی، سه بعد آگاهی معنوی، حساسیت اخلاقی و اکتشاف اخلاقی، به عنوان ابعاد زیربنایی شناسایی شدند. در بخش کمی نیز شاخص های AGFA، GFI، RMSEA و خی دو  همگی بیانگر این هستند که ابعاد شناسایی شده در یک ساختار متجانس، سازه های الگوی یک مفهوم تحت عنوان برنامه درسی مبتنی بر اخلاق را حمایت می کنند.

نتیجه گیری:

 نتایج نشان داد که در طراحی برنامه درسی  باید به مواردی از قبیل؛ آگاهی معنوی، حساسیت اخلاقی و اکتشاف اخلاقی به عنوان عوامل کلیدی اخلاقی توجه نمود.