کارناوال: توسعه اجتماعی، توسعه گردشگری

کارناوال‏ها رویدادهایی مردمی-انتقادی هستند که جدیت فرهنگ رسمی و هنجارهای حاکم را به سخره می‏گیرند و برابری و آزادی را توامان به نمایش می‏گذارند. در کارناوال آزادی و رهایی موقت از چنگ نظم حاکم در کنار ارتباطاتی اصیل میان طبقات مختلف جامعه فارغ از سلسله مراتب و ممنوعیت‏های همیشگی شکل می‏گیرد. کارناوال با تمسخر افکار و اعتقادات بی‏بنیان و خرافی، به اذهان تلنگر می‏زند و سطح آگاهی جامعه را نیز بالا می‏برد. خنده در کارناوال، ترس از قدرت و تابوها را که در طی سالیان دراز درون فرد و جامعه شکل گرفته، فرو می‏ریزد و صداهای سرکوب شده و خاموش را به گوش‏ها می‏رساند. چنین رویدادی هم جاذبه گردشگری است که با خود سود اقتصادی برای جامعه میزبان به همراه دارد و هم نمایشی است که بازیگران آن شهروندانند و اجرایشان همان حضورشان است. حضوری که نشان از بلوغ فردی و جمعی است. این نوشتار انتقادی مروری دارد بر مفهوم و مولفه‏ های کارناوال و پیام آشکار آن این است که چرا در ایران کارناوال اجرا نمی شود؟ در واقع این یک استفهام انکاری یا پرسش بلاغی است که نویسنده به دنبال یافتن پاسخ آن نیست، بلکه هدفش جلب توجه مخاطب و به اندیشه واداشتن اوست. درک مفهوم کارناوال با درک مفهوم چندصدایی عجین است و طبیعتا جوامعی که سالیان دراز تحت حکمرانی سلاطین مستبد زیسته‏اند باید برای این گشودگی اهتمام بیشتری بورزند.