تاثیر دو گونه قارچ مایکوریزا بر جذب یونی و ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی گلوکسینا ‏‏(‏Sinningia speciosa (Lodd.) Hiern.‎‏)‏

این تحقیق با هدف بررسی اثر همزیستی مایکوریزایی بر جذب عناصر و شاخص های مورفولوژی و فیزیولوژی گلوکسینیا انجام شد. بستر گیاهان حاوی صفر (شاهد)، 8 و 16 درصد حجمی از Glomus hoei و Glomus intraradices (GH8، GI8، GH16، GI16) بودند. در پایان آزمایش، سطح برگ، تعداد برگ، قطر گل، تعداد گل، وزن تر و خشک اندام هوایی، غده و ریشه، طول ریشه، حجم ریشه، میزان کلروفیل، کاروتنویید و عناصر N، P، K، Mn، Fe و Mg برگ اندازه گیری شدند. تفاوت معنی داری بین تیمارها در تعداد و قطر گل، وزن تر اندام هوایی، غده و ریشه، مقدار کلروفیل b و کاروتنویید مشاهده نشد. تیمار GI16 بیشترین میزان عناصر N و Mn و کمترین میزان Mg و تیمار GH16 بیشترین میزان P و K را نشان داد. بیشترین و کمترین جذب Fe به ترتیب در GH8 و GI8 مشاهده شد. تیمار شاهد کمترین میزان N، P، K و Mn و بیشترین میزان Mg را نشان داد، ولی تیمارهای دارای میکوریزا کمترین مقدار Mg و در نتیجه کمترین میزان کلروفیل a و کلروفیل کل داشتند. گیاهان شاهد در شاخص های سطح برگ، تعداد برگ، طول ریشه، حجم ریشه و وزن خشک تفاوت معنی دار و عملکرد بهتری نسبت به تیمارهای مایکوریزایی داشتند، بنابراین به نظر می رسد که G. hoei و G. intraradices نمی توانند با گلوکسینیا همزیستی موفقیت آمیزی تشکیل دهند.