تحلیل روابط مدیریت شهری با مسئولیت پذیری از دیدگاه گردشگران (مطالعه موردی: شهر مشهد)

مقدمه و هدف پژوهش:

 نواحی شهری، به علت آنکه جاذبه های تاریخی و فرهنگی بسیاری دارند، اغلب مقاصد گردشگری مهمی محسوب می شوند. در حال حاضر، گردشگری شهری برای بسیاری از مدیران، مسیولان شهری و حکمرانی مطلوب شهری امری نمادین و اقتصادی با اهمیت به شمار می رود که مستلزم ارزیابی، تعریف و تعیین هدف، داوری میان گزینه های گوناگون در زمینه سرمایه گذاری و آماش و ایجاد ساختار مدیریت مناسب است.

هدف پژوهش: 

بررسی تاثیر نحوه و شیوه مدیریت شهری بر میزان رعایت مسیولیت پذیری از سوی گردشگران.

روش انجام پژوهش: 

پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع توصیفی و به لحاظ روش انجام تحقیق از نوع همبستگی است. برای دستیابی به ادبیات نظری پژوهش از روش توصیفی و اسنادی با مرور ادبیات مربوط به مفاهیم مدیریت شهری، مسیولیت پذیری و گردشگری شهری استفاده شد. به منظور گردآوری داده ها، از روش مطالعات کتابخانه ای و میدانی با ابزار پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت بهره گرفته شده است و جامعه آماری تحقیق را گردشگران شهر مشهد تشکیل داده اند.

یافته های پژوهش: 

نتایج کلی نشان داد که میانگین های مدیریت شهری و ابعاد آن در رابطه با فعالیت های بخش خدمات گردشگری متوسط رو به بالا می باشد و همچنین ابعاد بعد مسیولیت پذیری اجتماعی نیز به همین ترتیب دارای میانگین بالایی بوده اند.

نتایج پژوهش: 

به طور کلی مشخص شد که مدیریت شهری در مشهد به طور مستقیم و معناداری بر میزان و سطح مسیولیت پذیری گردشگران اثر دارد.