مدلسازی مکان بهینه استقرار پانل های خورشیدی در پشت بام ساختمان ها با استفاده ازتحلیل سلسله مراتبی دلفی فازی وGIS (مطالعه موردی منطقه 6 شهرتهران)

با توجه به موقعیت جغرافیایی و وضعیت مناسب محیطی، انرژی خورشیدی یکی از کارآمدترین انرژی‌های تجدید پذیر در ایران محسوب می‌گردد. این تحقیق به دنبال ارایه مدلی در خصوص شناسایی مکان‌های بهینه استقرار پانل‌ها خورشیدی در محیط شهری هست. پتانسیل فراوان و فضای مناسب پشت ‌بام ساختمان‌ها با ارتفاع زیاد و قرارگیری آن‌ها در معرض مستقیم نور خورشید و استفاده نکردن بهینه از این فضاها، لزوم مکان گزینی بهینه استقرار پانل ها خورشیدی را برای تولید انرژی ارزان و اسان ضروری کرده است. در این تحقیق،ابتدا ویژگی مکان‌های مناسب استقرار پانل‌های خورشیدی در محیط شهری و منبع تولید لایه‌های موردنیاز شناسایی گردید. لایه‌های موردنیاز جهت دستیابی به مکان‌های مناسب استقرار پانل‌های خورشیدی تهیه و مدل‌سازی فضایی شد. هدف نهایی این مقاله ارایه یک مدل علمی و عملی برای جایگزین کردن انرژی های تجدید پذیر به جای سوخت های فسیلی در ایران است .بر اساس روش شناسایی دلفی فازی و تلفیق ان با سیستم اطلاعات جغرافیایی در این مطالعه روش مناسب برای ارزیابی و انتخاب بهترین مکان برای بهره برداری از انرژی های تجدید پذیر ارایه گردید.نتایج این تحقیق نشان می دهد که انتخاب مکان مناسب برای نصب پانل های خورشیدی در محدوده وسیع شهرها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی امکان پذیر است. نقشه های 1:2000 با توجه به تهیه آن برای اغلب شهرهای کشور و در دسترس بودن آنها درمحیط شهر DSM در مقایسه با سایر منابع تهیه منبع بسیار مفیدی برای استخراج ارتفاع ساختمان ها در کشور است.شکل و ابعاد هر کدام از انواع مختلف پانل های خورشیدی برای بهره برداری امکان پذیر است که با توجه به وضعیت منطقه و شناسایی نوع بهینه آن امکان شناسایی وجود دارد.