تبیین کننده های فرزندآوری ایده آل زنان همسردار: واگرایی یا هم گرایی؟

باروری ایده آل، تعداد فرزند دلخواهی است که یک زن در طول دوران بارداری خود می خواهد به آن تعداد فرزند برسد. معمولا این فرزندآوری ایده آل تحت تاثیر برخی از موانع و موقعیت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. هدف مقاله این است تا تعداد فرزند ایده آل زنان همسردار را در ارتباط با برخی متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آنان قرار دهد تا از این طریق بتوان به واگرایی یا هم گرایی رفتار باروری زنان رسید. در پیمایش این تحقیق، 760 نفر از زنان همسردار 18 الی 50 ساله ساکن در نقاط شهری و روستایی شهرستان اهر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. یافته ها نشان داد، به طور متوسط هریک از زنان مورد بررسی 2.3 فرزند را به عنوان فرزند دلخواه خود عنوان داشتند که باتوجه به انحراف استاندارد به دست آمده (0.75= S)، دو فرزندی الگوی غالب باروری ایده آل زنان مورد بررسی است. از مجموع متغیرهای مورد بررسی، تنها دو متغیر محل سکونت و سطح تحصیلات پدر اثر معناداری بر باروری ایده آل دارند و مجموع متغیرهای مستقل تنها پنج درصد واریانس باروری ایده آل را تبیین کرده اند. در جامعه مورد مطالعه، نگرش زنان به رفتار باروری تقریبا یکسان بوده و زنان با ویژگی های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متفاوت، رفتار باروری مشابهی را از خود بروز داده و در این زمینه به یک هم گرایی رسیده اند.