ارزیابی روند 11 ساله ی لیشمانیوز جلدی در شش کانون اصلی بیماری در استان اصفهان طی سال های 1387 تا 1397

 مقدمه:

 لیشمانیوز، از جمله بیماری های اندمیک در ایران و استان اصفهان است. این مطالعه به منظور بررسی روند لیشمانیوز جلدی در 6 کانون اصلی در استان اصفهان طی سال های 1387 تا 1397 انجام شده است.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که بر اساس داده های موجود در واحد بیماری های زیونوز مستقر در مرکز بهداشت استان اصفهان، انجام شد. داده های مربوط به موارد جدید ابتلا به لیشمانیوز جلدی که توسط آزمایشگاه های تشخیص سالک مثبت گزارش نموده بودند و همچنین داده های مربوط به اقدامات کنترلی و مبارزه با مخزن در این دوره ی زمانی جمع آوری گردید. در ادامه، روند بروز بیماری به تفکیک کانون ها و به تفکیک سال و ارتباط روند بروز بیماری با اقدامات کنترلی انجام شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد در طی این دوره ی 11 ساله، روند بروز لیشمانیوز رو به کاهش اما بعضی کانون ها مانند کانون اصفهان- 1، دارای نوسانات شدیدی در بعضی سال ها بوده است. ارتباط بین میانگین بروز بیماری با مجموع سموم مصرفی با استفاده از آزمون آماری  Pearsonخطی و معنی دار بود. به عبارت دیگر در کانون هایی که بیشترین مقدار مصرف سم داشته اند، نرخ بروز بیماری لیشمانیوز در همان حوزه نیز، بیشتر گزارش شده است.

با توجه به نوسانات بیماری در بعضی سال ها و با توجه به این که کانون اصفهان- 1، با وجود بالاترین میزان سموم مصرفی، بیشترین میزان بروز را در مقایسه با کانون شاهین شهر داشته است، کارآیی این نوع مداخله، در درازمدت، مورد تردید می باشد.