ارزیابی رهیافت هکشر-اهلین-ونک (V-O-H) در روابط تجاری ایران و شرکای تجاری

در این مقاله، روابط تجاری ایران و شرکای تجاری اصلی کشور بر اساس نظریه هکشر-اوهلین-ونک (V-O-H) با هدف ارزیابی توسعه روابط تجاری در چارچوب شدت عامل صادرات مورد بررسی قرار گرفته است. در نظر گرفتن چندین عامل تولید مانند نیروی کار، سرمایه فیزیکی، سرمایه دانش، هزینه های تحقیق و توسعه، بهره وری و انرژی در فهرست عامل در مدل عرضه صادرات کشور از سال 0991 تا 0101 به منزله نوآوری این مطالعه محسوب میشود. با توجه به نقش هزینه های تحقیق و توسعه در گسترش تجارت، به نظر میرسد برای بهرهمندی از توزیع یکسان بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه شکاف تخصیص این منبع وجود دارد، در حالی که یافته- های تجربی موجود در ادبیات تجارت نیز حاکی از تاثیر غیرقابل پیش بینی متغیر مخارج تحقیق و توسعه بر جریان تجاری است. بنابراین، تجزیه و تحلیل اثر این متغیر بر جریانهای تجاری به یک رابطه پارامتری محدود نمی شود. با این وجود، عوامل دیگری مانند نیروی و کار و سرمایه اثرات متمایز و پارامتریک بر تجارت دارند، به طوری که از روش نیمه پارامتریک برای مدلسازی عرضه صادراتی ایران در رابطه با شرکای تجاریاش استفاده شده است. نتایج تجربی نشان داد که بهره وری، سرمایه انسانی و سرمایه دانش که مولفه- های اصلی فهرست عامل تجارت هستند، بیشترین تاثیر را بر جریانهای صادراتی ایران و شرکای تجاری آن داشته اند. عالوه بر این، بخش ناپارامتریک مدل نشان داد که درصد باالتری از هزینه های تحقیق و توسعه به طور قابلتوجهی بر جریانهای صادراتی ایران با نرخ بالاتری اثر میگذارد.